شوذب بن عبدالله
نامش شوذب بن عبدالله بود...
در زیارت ناحیه مقدسه با نام السلام علي شوذب مولي شاكر «سلام بر شوذب آزاد شده قوم شاکر» به نام شوذب مولی شاکر سلامش می دهیم، غلام بود، غلام قبیله شاکر، غلام عابس و پدرش، غلامی پا به رکاب در دین داری.
خودش عالم بود و خانه اش مکانی برای جلاسات علم و دین...
همراه عابس در رساندن نامه ی مسلم به مدینه رفته بود و از همانجا و دوباره همراه عابس امام را تا کربلا همراهی کرد...
عاشورا که شد قبل از امامش و امیرش پا به میدان گذاشت و جان قابلش را در راه دین داد...

+ نوشته شده در ساعت توسط رباب
تلظی یعنی آنقدر بی حس و بی جان و بی رمق است که فقط و فقط گاهی دهان باز و بسته می کند.