بعضی از خانواده های مذهبی با این دید که تنها استفاده از کانال های مجاز و مذهبی ماهواره ممنوعیت حضور این ابزار مخرب در خانه را برطرف می کند، به سراغ تهیه ی این وسیله برای منزلشان می روند.

حالا روی سخن من با همین افراد است، بزرگوارانی که به دست خود دیندارشان زندگیشان را به آتش می کشند.

با سوال سخن می گویم.

بزرگواران علم و شرایط حضور شما در منزل تا چه اندازه توان کنترل عملکرد این وسیله را در بین خانواده ی شما دارد؟ آیا شما اطمینان کامل دارید که در زمان حضور نداشتن شما در منزل دیگران از این ابزار آنطور که باید استفاده می کنند؟

خود شما برای یک لحظه هم آیا نشده که از روی کنج کاوی سراغ شبکه های غیر اخلاقی رفته و برای چند ثانیه به اصطلاح خودتان برنامه های آن شبکه را دیدی بزنید؟ آیا در همین چند ثانیه شخص خود مذهبیتان به عمد چشمانتان را به دیدن گناه مجبور نکرده اید؟ آیا کم کم این زمان چند ثانیه اضافه نشده و به چند دقیقه و بعد هم چند ساعت نرسیده یا نمی رسد؟ اگر نرسیده مطمئن باشید کم کم در راه است، اینکه شما ساعتها به دیدن کانال های غیر اخلاقی ماهواره بنشینید و در ذهن خود توجیح کنید برای دانستن می بینم که خودم و  اطرافیانم گمراه نشوند و این در حالی است که خودتان در همان لحظه در حال گمراه شدن هستید. دوست گرامی وقتی بعد از مرگ زبان قادر به سخن نیست و اعضاء و جوارح انسان به سخن می آیند چرا حالا خودتان برای آینده چشمانتان را به سخن گفتن بر علیه خودتان مجبور می کنید؟

همه خوب می دانیم و بعضی عمل نمی کنیم که هیچ راه خیری از این ابزار برای مسلمان بودن ما وجود ندارد، پس بیاید با دلایل مذهبی که برای خودمان بوجود می آوریم و توجیح می کنیم در ظاهر به اختیار خود تن به گناه کردن ندهیم.

 

هیچ راه خیری از ماهواره نمی گذرد